ترشوندگی سنگ مخزن به عوامل متعددی از قبیل موارد زیر بستگی دارد:
- جنس و مواد تشکیل دهنده سنگ مخزن
- هندسه فضاهای خالی سنگ
- ترکیب و مقدار نفت و آب
- دما و فشار
- مکانیزم های زمین شناسی
- تغییرات اشباع، فشار و ترکیب اجزا در طول تولید
برای تعیین ترشوندگی مخازن، ارزیابی خواص سنگ و سیال ضروری است. بر اساس نحوه پخش شدن سیالات بر روی سطح و زاویه تماس آنها، سنگهای مخزن به دو دسته کلی آب-دوست (water wet) و نفت-دوست (oil wet) تقسیم میشوند. سنگهایی که نه آب-دوست هستند و نه نفت-دوست، میانه (intermediate) یا خنثی (neutral) نامیده میشوند. در حالت ترشوندگی میانه کلیه قسمتهای سطح سنگ ترجیح کم اما برابری برای آب-دوست یا نفت-دوست بودن دارند.
اندازهگیری ترشوندگی سنگ مخزن با استفاده از مغزههای گرفته شده از مخزن در آزمایشگاه انجام میشود و شدیداً به نحوه حمل مغزه وابسته است. مغزهها باید طوری به آزمایشگاه منتقل شوند که خواص سطحی آنها حفظ شود.
نکته: اغلب مخازن کربناته نفت-دوست هستند. در حالیکه در میان مخازن ماسه سنگی بررسی شده، این مخازن تقریباً به طور برابر آب-دوست یا نفت-دوست هستند.
سطح سنگ مخزن، تشکیل شده از کانیهای زیادی با شیمی سطح و خواص جذب متفاوتی است که ممکن است سبب تغییراتی در ترشوندگی شوند. در حقیقت ممکن است اجزای نفت در قسمتهایی از سنگ جذب آن شوند و در قسمتهایی جذب نشوند. به همین دلیل مفهوم ترشوندگی جزئی (fractional wettability) یا ترشوندگی ناهمگن (heterogeneous wettability) یا نقطهای (spotted wettability) توسط بسیاری از محققین پیشنهاد شده است. در این نوع ترشوندگی، قسمتهایی از سنگ شدیداً نفت-دوست هستند، در حالیکه قسمتهای دیگر شدیداً آب-دوست هستند.
ترشوندگی مخلوط (mixed wettability): در این حالت حفرات کوچک توسط آب پر شدهاند و آب-دوست هستند، در حالیکه حفرات درشتتر نفت-دوست هستند. بنابراین، نفت با یک اشباع بسیار کمی جابجا میشود که باعث بوجود آمدن اشباع نفت پسماند بسیار کم خواهد شد.
شرایط ترشوندگی مخلوط زمانی اتفاق میافتد که نفت به صورت یک فیلم مواد آلی فقط بر روی آن دسته از سطوحی که با نفت در ارتباط مستقیم هستند، رسوب کند و بر سطحی که با آب پوشیده شدهاند، رسوب نکرده باشد.
منبع: کتاب «مهندسی مخازن گاز میعانی»، نوشته دکتر وطنی، دکتر صدایی و مهندس شیدایی مهر
برای کسب اطلاعات بیشتر به این کتاب مراجعه کنید.