یکی از مواردی که در دانشگاه ها خیلی ضعیفه و من هم خیلی احساس نیاز میکنم، نحوه ارائه مطلب هست. معمولاً روش تدریس به اینگونه هست که استاد یک پاورپوینتی را آماده می کند (در اصل مطالب را از رفرنس ها می چسباند در اسلایدهای پاورپوینت) و آن را برای چندین سال و بدون هیج گونه تغییری به خورد دانشجوها می دهد. آیا استاد نمیتونه این اسلایدها را یکی دو جلسه زودتر در اختیار دانشجوها قرار بده و یا حتی یک بار برای همیشه از کلاس درسش فیلم برداری کنه، و هر موقع که کلاس برگزار میشه به جای تکرار مکررات، به رفع اشکال، بررسی مثال های متنوع، تحلیل کیس های واقعی از میادین کشور خودمون، دعوت از یک مهندس در یک شرکت و خیلی کارای دیگه بپردازه؟ البته معدود استادانی هم هستند که به این روش عمل می کنند و من ارادت خاصی به اونها دارم.
نکته دیگه این هست که چه چیزی را باید ارائه دهیم. آیا الآن مشکل کشور ما تزریق میکروب به داخل میادین هست؟ چرا مسائل مبتلا به را مطرح نمی کنیم؟ اگر من و شما نتونیم یک مشکلی را حل کنیم با یک فریبکار هیچ فرقی نداریم!
باید یاد بگیرم که مسأله روز را به فرد مناسب و با روش درست منتقل کنم وگرنه نتیجه عکسی خواهد داد و هیچ اثری هم نخواهد گذاشت. برای همین فکر میکنم که یکی از مهارت هایی که حتماً باید یاد بگیرم نحوه ارائه مطلب، اسلایدسازی و فن بیان هست. در حقیقت باید مطالعات پراکنده ای را برای اینکه حرف زدن و نوشتن و نحوه‌ی بیان حرف‌ها و ایده‌هام را به شکل مجاب کننده یاد بگیرم، داشته باشم.
